مقایسه تأثیرتمرینات ‌یوگا و پیلاتس بر قدرت عضلانی، خودکارآمدی افتادن و حافظه کاری زنان سالمند دارای اختلال شناختی خفیف ساکن در اقامتگاه‌های روزانه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه علوم رفتاری و شناختی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

10.22084/rsr.2025.30559.1766

چکیده

زمینه و هدف: سالمندی می‌تواند پیامدهای منفی بدنی و روان‌شناختی داشته باشد. هدف این مطالعه مقایسه تأثیر تمرینات پیلاتس و یوگا بر قدرت عضلانی، خودکارآمدی در افتادن و حافظه‌کاری سالمندان زن مبتلا به اختلال شناختی خفیف ساکن مراکز روزانه توان‌بخشی سالمندان بود.
روش بررسی: جامعه آماری، سالمندان دارای اختلال شناختی ساکن اقامتگاه‌های روزانه شهر تبریز بودند که 34 نفر  به‌صورت در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی 17 نفره تمرین پیلاتس و یوگا تقسیم شدند. پیش‌آزمون نشستن‌وبرخاستن 30 ثانیه، آزمون فراخنای ارقام وکسلر و مقیاس خودکارآمدی افتادن - بین‌المللی انجام شد. آزمودنی‌های دو گروه، 24 جلسه (8 هفته، هفته‌ای 3 جلسه 60 دقیقه‌ای) تمرین کردند. پس از 48 ساعت از آخرین جلسه تمرینی، پس‌آزمون شبیه پیش‌آزمون انجام شد. داده‌ها با آزمون تحلیل واریانس مرکب و t مستقل و با نرم‌افزار SPSS-27 تجزیه‌وتحلیل شد.
­نتایج: بین میانگین نمره‌های پیش‌آزمون و پس‌آزمون قدرت اندام تحتانی (p ˂ /001 و η² =  734/)، ترس از افتادن (p ˂ /001 و η² = /708)  و حافظه‌کاری (p >/001 و η² = /411) تفاوت معنی‌داری مشاهده شد ولی بین میانگین نمره‌های دو گروه در متغیرهای قدرت اندام تحتانی (p = 369/ و η² =  /029) ، ترس از افتادن (p = /114 و η² = /087) و حافظه‌کاری (p = /189 و η² = 061/) تفاوت معنی‌داری یافت نشد.
نتیجه­گیری: به دلیل تأثیر دو شیوه تمرینی یوگا و پیلاتس بر قدرت عضلانی، خودکارآمدی در افتادن و حافظه‌کاری، استفاده از هر دو شیوه، برای سالمندان زن مبتلا به اختلال شناختی خفیف پیشنهاد می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار