ارزیابی پارامترهای مکانی- زمانی راه رفتن در دو گروه سالمند سالم و مستعد آسیب (یک مطالعه نیمه تجربی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه مهندسی پزشکی، واحد خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خمینی شهر، ایران

2 گروه مهندسی مکانیک، واحد خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خمینی شهر، ایران

3 گروه مهندسی برق، واحد خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خمینی شهر، ایران

4 گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

10.22084/rsr.2025.30048.1755

چکیده

زمینه و هدف: وجود آسیب در افراد حین راه رفتن از چالش­هایی ست که زندگی و سلامت قشر سالمند را بشدت تحت تأثیر قرار می­دهد. در این پژوهش به بررسی و مقایسه پارامترهای بیومکانیکی راه رفتن در سالمندان سالم و مستعد آسیب پرداخته شد.
روش بررسی: ابتدا آنالیز حرکت با هدف بررسی داده های سینماتیکی برروی 24 آزمودنی سالمند در دو گروه سالم و مستعد آسیب به انجام رسید. نشانگرهای بازتابی به اندام‌های پایین‌تنه متصل و از آزمودنی‌ها خواسته شد با سرعت گام‌برداری عادی خود روی تردمیل راه بروند. به کمک دوربین ضبط حرکت مختصات نشانگرها استخراج و به صورت تابعی از زمان ارائه شد. سپس داده­های استاتیکی و دینامیکی آزمودنی­ها با پردازش داده­ها بدست آمد.
­نتایج: نتایج نشان داد که در افراد مسن مستعد آسیب، طول گام در حین راه رفتن نزدیک به 12 درصد کمتر از گروه دیگر بوده که  تفاوت آماری معنی داری را نشان داد. سرعت گام برداری گروه سالم بیشتر از گروه مستعد آسیب بود (048/0= P). تقارن گام­برداری نیز در گروه سالم در مقایسه با گروه مستعد آسیب بیشتر بود (0/069= P).
نتیجه­گیری: مطالعه حاضر نشان داد فاکتورهای مکانی-زمانی راه رفتن دو گروه سالمند سالم و مستعد آسیب تفاوت­های قابل ملاحظه ای دارد که تجزیه، تحلیل و مقایسه این عوامل، تأثیر ریسک آسیب بر الگوهای راه رفتن در جمعیت سالمند را برجسته می­کند. این یافته­ها پیامدهای قابل توجهی برای تشخیص، درمان و مدیریت آسیب­ها در جامعه سالمندان به همراه خواهد داشت.

کلیدواژه‌ها

موضوعات