مقایسه تاثیر تمرینات فرانکل با و بدون لباس فضایی بر سرعت و الگوی راه رفتن بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (یک مطالعه نیمه تجربی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه علوم ورزشی، موسسه آموزش عالی المهدی مهر اصفهان، اصفهان، ایران.

2 استاد، گروه آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

3 استادیار، گروه علوم ورزشی، موسسه آموزش عالی المهدی مهر اصفهان، اصفهان، ایران

10.22084/rsr.2025.30847.1774

چکیده

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) که میلین سیستم اعصاب مرکزی را آسیب می زند یک بیماری پیش رونده و مزمن است. هدف از این تحقیق تاثیر تمرینات فرانکل با و بدون لباس فضایی بر سرعت و الگوی راه رفتن بیماران مبتلا به ام اس است.
روش بررسی: دراین پژوهش نیمه تجربی 45 بیمار با میانگین سنی (48/4±37/27)در سه گروه کنترل، با و بدون لباس فضایی قرارگرفتند. بیماران گروه کنترل فقط درمان های دارویی دریافت کردند، در حالی که گروه های با و بدون لباس فضایی علاوه بر درمان دارویی به مدت جلسه ای یک ساعت، هفته ای سه جلسه و هشت هفته به انجام تمرینات فرانکل پرداختند. سرعت و الگوی راه رفتن بیماران با آزمون 25 فوت راه رفتن و تینیتی ارزیابی شد. آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 05/0>P برای مقایسه اطلاعات پیش آزمون و پس آزمون گروه ها استفاده شد.
­نتایج: نتایج نشان داد در سرعت راه رفتن گروه بدون لباس فضایی بهبود معناداری نسبت به گروه کنترل (004/0=P) و گروه با لباس نیز بهبود معناداری نسبت به گروه کنترل داشتند(000/0=P)، همچنین گروه با لباس بهبود معناداری نسبت به گروه بدون لباس داشت (039/0=P ). در الگوی راه رفتن گروه بدون لباس بهبود معناداری نسبت به گروه کنترل (032/0=P) و گروه با لباس نیز بهبود معناداری نسبت به گروه کنترل داشتند (000/0=P)، همچنین گروه با لباس بهبود معناداری نسبت به گروه بدون لباس داشت (002/0=P).
نتیجه­گیری: با توجه به نتایج، به نظر می رسد تمرینات فرانکل تاثیر مثبتی بر سرعت و الگوی راه رفتن بیمارام ام اس دارد و توصیه می شود تمرینات فرانکل با لباس فضایی انجام شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار