تأثیر 8 هفته تمرینات تعادلی و ماندگاری آن بر استراتژی بازیابی تعادل در سالمندان با خطر سقوط

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه تهران پردیس بین الملل کیش

2 دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران

3 گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.

10.22084/rsr.2025.26793.1653

چکیده

یکی از عوامل مؤثر در جلوگیری از سقوط سالمندان، حفظ تعادل و درمان مشکلات تعادلی است. هدف تحقیق بررسی تأثیر 8 هفته تمرینات تعادلی و ماندگاری آن بر استراتژی بازیابی تعادل در سالمندان با خطر سقوط بود. از بین 200 سالمند کهریزک استان البرز با دامنه سنی60 - 75 سال، 60 نفر به طور هدفمند براساس معیارهای ورود و خروج، به 2 گروه، کنترل و تجربی تقسیم شدند.

برای اندازه‌گیری تعادل (آزمون تعادلی برگ)، اندازه‌گیری کنترل پاسچر (آزمون تعادلی زمان برخاستن و حرکت‌کردن، آزمون تک‌پا) و اندازه‌گیری دقت حس‌عمقی مفاصل مچ‌پا و زانو (عکس‌برداری دیجیتال و نرم‌‌افزار اتوکد) استفاده شد. جهت مقایسه میانگین اطلاعات پیش‌آزمون و پس‌آزمون، آزمون تحلیل واریانس ترکیبی استفاده شد. سطح معنی‌داری 95 درصد درنظر گرفته‌ شد.

آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و اثرات مقایسه زوجی نمرات پس‌آزمون برای متغیرها شامل: تعادل، کنترل پاسچر و حس عمقی نشان داد بین گروه‌های آزمایش و کنترل، تفاوت معنی‌داری وجود دارد (P < 0.05).

نتایج نشان داد اجرای 8هفته تمرینات تعادلی در سالمندان، موجب ارتقای کنترل پاسچر، تعادل و افزایش دقت حس عمقی در مفاصل اندام‌تحتانی و نیز بهبود معنی‌داری در توانایی کنترل پاسچر افراد شود. پس از اعمال تمرینات با وجود کاهش نسبی در غالب بودن استراتژی ران برای بازیابی تعادل (ران مفصل نوسانات)/(مچ مفصل نوسانات)، این تغییرات بهبود معنی‌داری در استراتژی بازیابی تعادل داشت و سازگاری‌های عصبی بدست‌آمده توسط این تمرینات برای دورۀ طولانی مدت باقی‌ماند. پیشنهاد می‌گردد تحقیقات آتی به بررسی تأثیر تمرینات تعادلی در یک دورۀ بیش از 8هفته تمرینات بر استراتژی‌های بازیابی تعادل پرداخته شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات