اثر خستگی عضلات تنه روی نیروهای عکس العمل وارد بر پای برتر و غیربرتر دوندگان مبتدی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

2 گروه بیومکانیک ورزشی و رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، مازندران، ایران

10.22084/rsr.2025.30269.1757

چکیده

زمینه و هدف: پای برتر و غیربرتر حین دویدن دارای تکالیف مکانیکی متفاوتی هستند. از این‌رو می‌توان انتظار داشت خستگی عضلات تنه اثرات متفاوتی روی پای برتر و غیربرتر داشته باشد. هدف مطالعه حاضر مطالعه اثر خستگی عضلات تنه روی ویژگی‌های نیروهای عکس‌العمل وارد بر پای‌برتر و غیربرتر دوندگان مبتدی بود.
روش بررسی: 30 شرکت کننده زن ومرد مسیر 16 متری را با سرعت 3/3 متر بر ثانیه قبل و پس از پروتکل خستگی عضلات تنه دویدند. از آنها خواسته شد تا حین دویدن با پای برتر و غیربرتر از روی دستگاه صفحه نیرو (1000 هرتز،وینترتور،سوئیس) که در وسط مسیر قرار داشت گام بردارند. ویژگی‌های نیروی عکس‌العمل زمین پای‌برتر و غیربرتر قبل و بعد از خستگی عضلات تنه محاسبه شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: در شرایط قبل خستگی، پای‌برتر مقادیر بزرگتری در حداکثر نیروی پیش‌ران و حداکثر گشتاور آزاد اداکتوری و مقادیر کوچکتری در حداکثر نیروی داخلی و حداکثر گشتاور آزاد ابداکتوری نسبت به پای‌غیربرتر از خود به نمایش گذاشت. به دنبال خستگی عضلات تنه، در پای‌برتر حداکثر نیروی داخلی افزایش پیدا کرد. در پای‌غیربرتر، حداکثر نیروی خارجی، حداکثر نیروی ترمزی وحداکثر گشتاور آزاد ابداکتوری کاهش و ایمپالس داخلی-خارجی افزایش یافت.
نتیجه­گیری: خستگی عضلات تنه بر مکانیک پای‌برتر و غیربرتر به طور متفاوتی تأثیر می‌گذارد. این تغییرات متفاوت می‌تواند در هر یک از اندام‌های برتر و غیربرتر ریسک ابتلا به آسیب‌های ناشی از دویدن را افزایش دهد. به محققین بعدی پیشنهاد می‍شود که در مطالعات خود به برتریت اندام توجه داشته باشند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

پژوهش در توانبخشی ورزشی
دوره 12، شماره 24
بهمن 1403
صفحه 105-117

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار