مطالعه تغییرات فعالیت الکترومایوگرافی عضلات کنترل کننده زانو در اسکات تک و جفت پا پس از یک دوره تمرینات عصبی-عضلانی با و بدون تحریک تحریک مستقیم فراجمجمه‌ای در تکواندوکاران مبتلا به ولگوس داینامیک زانو: یک مطالعه نیمه تجربی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه آسیب شناسی ورزشی و تمرینات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.

2 گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

3 گروه اختلالات اسکلتی عضلانی، دانشکده پزشکی و جراحی، دانشگاه سالرنو، بارونیسی، ایتالیا

10.22084/rsr.2025.29202.1736

چکیده

زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر، تعیین اثر 12جلسه تمرینات عصبی-عضلانی با و بدون تحریک الکتریکی فراجمجمه­ای  بر تغییرات فعالیت الکترومایوگرافی عضلات کنترل کننده زانو در اسکات تک و جفت­پای تکواندوکاران دارای ولگوس پویای زانو بود.
روش بررسی: سی وچهار تکواندوکار مبتلا به نقص ولگوس داینامیک زانو به صورت هدفمند انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تجربی(17=n) و کنترل(17=n) تخصیص یافتند. هر دو گروه به­مدت چهارهفته­ی سه جلسه­ای تمرینات عصبی-عضلانی دریافت کردند با این تفاوت که گروه تجربی تحریک واقعی و گروه کنترل تحریک شَم دریافت کردند. قبل و پس از 12جلسه مداخله فعالیت الکترومایوگرافی عضلات کنترل کننده زانو در دو مهارت اسکات جفت و تک پا ارزیابی شد. جهت تجریه و تحلیل داده ها از آزمون آزمون تی- زوجی برای مقایسه درون گروهی و جهت بررسی مقایسه­های بین گروهی از آزمون آماری تی-مستقل توسط نرم افزار spss نسخه 27 استفاده شد.
­نتایج: یافته مطالعه حاضر بر اساس مقایسه درون گروهی نشان داد؛  در هر دو گروه  ولگوس داینامیک زانو و فعالیت تمام عضلات عمل کننده بر زانو در هر دو مهارت اسکات جفت و تک پا از پیش آزمون تا پس آزمون تفاوت معنادار داشتند (05/0>p)؛ با این حال در مهارت اسکات جفت پا  تنها در گروه کنترل برای دوقلو خارجی تفاوت معنادار نبود(05/0<p). همچنین براساس مقایسه بین گروهی در هر دو گروه برای اسکات جفت پا ولگوس داینامیک زانو و فعالیت عضلات واستوس خارجی وسرینی بزرگ و در مهارت اسکات تک­پا تنها فعالیت عضلات واستوس خارجی و دوقلو خارجی از نظر آماری تفاوت معناداری داشتند (05/0>p).
نتیجه­گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر مشخص گردید؛ اعمال یک دوره تمرین عصبی عضلانی با و بدون ترکیب با تحریک جریان مستقیم فراجمجمه­ای میتواند بر ولگوس پویای زانو  و فعالیت عضلات عمل کننده بر زانو مؤثر باشد و این امر ثبات را در زانو در حین حرکات پرشی- جهشی که خطر آسیب­های زانو را افزایش می­دهند؛ بهبود بخشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات