مقایسه اثر تمرینات تقویتی چهارسررانی و تمرینات ترکیبی بر درد، تعادل، کیفیت زندگی و قدرت نسبی زنان 50 تا 60 سال مبتلا به استئوآرتریت زانو: یک مطالعه کنترلی تصادفی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، گروه علوم زیستی در تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران.

2 استادیار آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران.

3 دانشجوی کارشناسی ارشد آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، دانشگاه غیر انتفاعی رجا

10.22084/rsr.2024.29774.1751

چکیده

زمینه و هدف: استئوآرتریت، شایع‌ترین نوع آرتریت بوده و یکی از10 دلیل اصلی معلولیت در دنیا به شمار می‌رود. هدف اصلی این پژوهش مقایسه اثر یک دوره تمرینات تقویتی چهارسررانی با یک دوره تمرینات ترکیبی (مقاومتی، کششی، زنجیره باز و بسته) بر درد، تعادل، کیفیت زندگی و نسبت قدرت چهار سر به همسترینگ زنان 50 تا 60 سال مبتلا به استئوآرتریت زانو بوده است.
روش بررسی: در این تحقیق نیمه تجربی که روی جامعه زنان مبتلا به استئو آرتریت انجام شد، 45 نفر از زنان مبتلا به استئوآرتریت با آگاهی کامل از مراحل اجرای کار بصورت در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه تمرینات تقویتی چهارسر رانی، تمرینات ترکیبی و کنترل طبقه بندی شدند. قبل از آغاز تمرینات به‌منظور پیش‌آزمون از پرسشنامه درد VAS، پرسشنامه جهانی و بومی شده WHOQOL-BREF، آزمون شارپندرومبرگ و آزمون زمان برخاستن و راه رفتن و به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات مورد نیاز از نسبت قدرت عضلات چهار سر ران به همسترینگ از ابزار دینامومتر استفاده شد. تمرینات تقویتی چهارسر رانی و تمرینات ترکیبی به مدت 4 هفته، هر هفته 5 جلسه تکمیل شد. پس از پایان پروتکل‌های تمرینی، تمامی آزمون‌های اندازه‌گیری شده در پیش آزمون تکرار شدند. جهت بررسی متغیرهای پژوهش از روش آمار توصیفی (توزیع فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و روش آماری آنووا استفاده شدند.
­نتایج: یافته های این پژوهش نشان دادند. شاخص درد، تعادل ایستا، تعادل پویا، نسبت قدرت چهارسر به همسترینگ درهر دوگروه تمرینی تقویتی چهار سررانی و ترکیبی پس از اجرای تمرین کاهش معنی داری نشان داد(P≤0.05). در حالیکه در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد (P≥0.05).
نتیجه­گیری: با توجه به یافته های این تحقیق هر دو پروتکل تمرینی باعث بهبود درد، تعادل، کیفیت زندگی و نسبت قدرت چهار سر به همسترینگ زنان 50 تا 60 سال مبتلا به استئوآرتریت زانو بوده است و استفاده از این دو پروتکل تمرینی برای بهبود این فاکتورها در زنان ۵۰ تا ۶۰ سال مبتلا به استئوآرتریت زانو پیشنهاد می شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

پژوهش در توانبخشی ورزشی
دوره 12، شماره 24
بهمن 1403
صفحه 75-90

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار