پیش‌بینی عوامل خطر درونی بی‌ثباتی عملکردی مچ پا در دختران ژیمناست 16-11 سال

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 استاد گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

3 دانشیار گروه آسیب شناسی و بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

10.22084/rsr.2023.27156.1670

چکیده

زمینه و هدف: اندام تحتانی به عنوان شایع‌ترین محل آناتومیکی برای آسیب رشته ژیمناستیک گزارش شده است که عمدتاً شامل پیچ خوردگی مچ پا می‌شود؛ بنابراین هدف از این مطالعه، پیش‌بینی عوامل خطر درونی بی‌ثباتی عملکردی مچ پا در دختران ژیمناست 16-11سال بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر کاربردی و به صورت توصیفی انجام شد. ابتدا 35 نفر از دختران نوجوان 16-11سال ژیمناست که در مهارت‌های پرش-فرود و فرود دچار بی‌ثباتی عملکردی مچ پا بودند و 35 نفر ژیمناست سالم، انتخاب شدند. از پرسشنامه بی‌ثباتی عملکردی کامبرلند، برای شناسایی ورزشکاران دارای بی‌ثباتی عملکردی مچ پا استفاده شد. برای اندازه‌گیری قدرت مچ پا، دامنه حرکتی مچ پا و تعادل پویا از دستگاه دینامومتر، گونیامتر و آزمون Y استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم افزارSPSS23 و از آزمون رگرسیون لجستیک و همبستگی پیرسون استفاده شد.
­نتایج: نتایج نشان داد که رابطه معنی‌داری بین دامنه حرکتی مچ پا و قدرت عضلات ( اینورژن و اورژن ) و تعادل پویا در جهات مختلف با بی‌ثباتی عملکردی مچ پا وجود دارد. اما ارتباط معنی‌داری بین قدرت عضلات پلانتار فلکشن و دورسی فلکشن با بی‌ثباتی عملکردی مچ پا وجود ندارد.
نتیجه­گیری: به نظر می‌رسد از عوامل درونی بروز آسیب بی‌ثباتی مچ پا متغیرهای قدرت عضلات اورتور، دامنه حرکتی دورسی‌فلکشن و پلانتار‌فلکشن و تعادل در جهت خلفی خارجی مشارکت معنی‌داری در مدل رگرسیونی دارند و چهار متغیر قدرت عضلات اورتور، دامنه حرکتی دورسی‌فلکشن و پلانتار‌فلکشن و آزمون Y در جهت خلفی خارجی توانایی پیش‌بینی بروز بی‌ثباتی عملکردی مچ پا را دارند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار