مقایسه نوسان پاسچر و مدت زمان فاز سکون راه رفتن بین زنان مستعد و غیر مستعد ابتلا به کمردرد 18 تا 30 سال: یک مطالعه مقایسه‌ای-مقطعی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد آسیب‌شناسی و حرکات اصلاحی، گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 دانشیار گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

3 استادیار گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

10.22084/rsr.2024.29308.1739

چکیده

زمینه و هدف: استعداد ابتلا به کمردرد مفهومی در حیطه پیشگیری از بروز کمردرد می‌باشد. در این زمینه شناسایی فاکتورهای متمایزکننده افراد مستعد ابتلا به کمردرد که در حال حاضر بدون علائم هستند، اما پتانسیل ابتلا به کمردرد را دارند، ضرورت می‌یابد. از این رو، هدف از پژوهش حاضر، مقایسه نوسان پاسچر و مدت زمان فاز سکون راه رفتن بین زنان مستعد و غیرمستعد ابتلا به کمردرد بود.
روش بررسی: ۳۳ نفر از دانشجویان زن خوابگاه دانشگاه تهران در دامنه سنی 18 تا 30 به‌صورت هدفمند و براساس معیارهای ورود و خروج در مطالعه شرکت کردند. شرکت‌کنندگان با توجه به نتایج تست ابداکشن فعال ران و ایستادن طولانی‌مدت در دو گروه افراد مستعد (۱۵ نفر) و غیرمستعد (۱۸ نفر) طبقه‌بندی شدند. میزان نوسان پاسچر و مدت زمان فاز سکون راه رفتن با دستگاه‌های بایودکس و فوت‌مدیسنس سنجیده شد. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون تی مستقل و یو‌من‌ویتنی استفاده شد (۰/۰۵>P).
­نتایج: نتایج تحلیل آماری نشان داد بین زنان مستعد و غیرمستعد ابتلا به کمردرد در متغیر مدت زمان فاز سکون راه رفتن و نوسان پاسچر در هر دو حالت ایستا و پویا تفاوت معناداری وجود ندارد (۰/۰۵<P).
نتیجه­گیری: با توجه به نتایج تحقیق به نظر می‌رسد که نوسان پاسچر و مدت زمان فاز سکون راه رفتن در افراد مستعد و غیرمستعد با هم تفاوتی ندارد و سنجش این دو فاکتور پیش از تست پروتکل ایستادن طولانی مدت و در شرایط عدم وجود درد نمی‌تواند در شناسایی افراد مستعد کمردرد به ما کمک کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات